Minimalne wymiary klatki, w której będziemy trzymać świnkę morską wynoszą 30 cm x 60 cm, jednak zazwyczaj podaje się wymiary sporo większe. Niestety największym problemem jest to, że są bardzo duże problemy z uzyskaniem tak dużego lokum. Klatki o wielkości minimalnej są zazwyczaj największą klatką w sklepie. Jednym ze sposobów otrzymania większej klatki jest stworzenie jej samemu z odpowiednio zaimpregnowanych płyt siatki takiej, z jakiej zrobione są najprostsze rodzaje płotów. Jednak jeśli świnka jest jeszcze młoda, musimy zastosować siatkę z mniejszymi oczkami, aby zwierzaczek nie wydostał się z lokum bez naszej wiedzy. Dobrym sposobem na powiększenie powierzchni klatki jest stworzenie pięterka. Wtedy klatka o wymiarach np. 60 x 60 z pięterkiem na 1/3 jej powierzchni będzie miała powierzchnię 80 x 60, czyli zamiast 3600 cm2 pomieszczenie będzie miało powierzchnię 4800 cm2

Ostatecznie zamiast klatki możemy stosować akwarium, jednak pamiętajmy aby nie wystawiać w nim świnki na balkony, tarasy, ogrody itp. W takim akwarium będzie panowała temperatura taka jak w szklarni w upalny dzień, co może zakończyć się tragicznie.


Najlepszą ściółką są trociny, pod którymi w niektórych wypadkach podobno warto umieścić gazetę, aby ułatwić sobie sprzątanie (świnki niekiedy demonstrują swą złość rozrywając arkusze papieru). Istotną sprawą jest użycie czystego, szarego papieru na wyłożenie, bądź jako izolator od papieru gazetowego – świnka gryząc papier ze zwykłej gazety może otruć się farbą drukarską. Jeśli przeszkadza nam zapach z klatki (to warto w niej posprzątać :-) ) można umieścić pod trocinami koci piasek, który wspomaga chłonienie moczu.

Ja osobiście nie polecam na ściółkę siana, ponieważ mimo iż na początku ładnie pachnie, to przy kontakcie z moczem zaczyna pachnieć niezbyt ładne.


Podstawowym wyposażeniem klatki jest miseczka, w razie możliwości i zaopatrzenia sklepu zoologicznego najlepiej porcelanowa, choć najczęściej są tylko plastykowe. Z miseczki wieprzek będzie zjadał suchy pokarm. Można też do niej wrzucać mniejszej wielkości kawałki roślin aby uchronić je przed zabrudzeniem. Im cięższa miska, tym lepiej – są mniejsze szanse, że świnka przewróci karmidło i wysypie pokarm.

Bardzo ważne jest też poidełko. Niektóre świnki (np. moje byłe prosiaczki) nie korzystały z tego urządzenia – wystarczała im woda zawarta w roślinności. Mimo to pamiętajmy, że poidło powinno być zamontowane w klatce.

Aby prosiaczek umiał z niego korzystać musi je mieć od małego. Starszy osobnik może okazać się za stary na naukę korzystania z wodopoju.

Niekiedy problemem może okazać się to, że poidełko ze szklaną rurką bez kulki się stłucze podczas wymiany wody. Po zamontowaniu nowego poidła z rurką metalową z kulką świnka przez ok. 24 godziny może odmówić picia z niego, jednak po upływie tego czasu zazwyczaj „chwyta” o co chodzi z tą kulką.

Bardzo przydatną, acz nie niezbędną rzeczą jest paśnik, wieszany na ściance, w którym należy umieszczać trawę i zieleninę. Plusami takiego rozwiązania jest to, że zielsko nie jest rozsypane po całym terrarium i poza nim, pokarm się nie brudzi oraz w razie jego wilgotności nie kleją się do niego trociny.

Niektórzy umieszczają w klatce domek, aby świnka czuła się bezpieczniej i miała swoje osobiste schronienie, gdzie nikt nie będzie jej widział. Domek na pewno nie może być własnoręcznie sklejony z kartonu, ponieważ świnka zacznie go gryźć, rozrywać i spożywać. Lepiej kupić plastykową chatkę w sklepie.

To czy umieścisz w świniarni chatynkę zależy od ciebie. Moja świnka chowała się bez tego typu przedmiotu w klatce.